CHARAKTERYSTYKA GMINY OSI臉CINY
PO艁O呕ENIE
Geograficzne po艂o偶enie Osi臋cin: 52063' N 18072' E.
Obszar gminy Osi臋ciny le偶y w po艂udniowej cz臋艣ci wojew贸dztwa kujawsko-pomorskiego i p贸艂nocno-wschodniej cz臋艣ci powiatu radziejowskiego. W wewn臋trznym podziale administracyjnym powiat dzieli si臋 na jednostki samorz膮dowe. Gmina Osi臋ciny jest jedn膮 z 7 gmin powiatu radziejowskiego. Struktur臋 administracyjn膮 powiatu radziejowskiego tworzy:
5 jednostek samorz膮du o statusie wiejskim (Dobre, Osi臋ciny, Radziej贸w, Byto艅, Top贸lka),
1 jednostka samorz膮dowa o statusie miejskim (Radziej贸w),
1 jednostka samorz膮dowa o statusie miejsko-wiejskim (Piotrk贸w Kujawski).
Po艣r贸d 5 gmin wiejskich powiatu radziejowskiego gmina Osi臋ciny zajmuje pod wzgl臋dem:
powierzchni og贸艂em - 1 miejsce,
ludno艣ci - 1 miejsce,
g臋sto艣ci zaludnienia na 1 km2 - 2 miejsce,
dochod贸w bud偶etowych na 1 mieszka艅ca - 5 miejsce,
wydatk贸w bud偶etowych na 1 mieszka艅ca - 5 miejsce,
wydatk贸w maj膮tkowych na 1 mieszka艅ca - 5 miejsce.
Pod wzgl臋dem geograficzno-fizycznym gmina po艂o偶ona jest w obszarze Pojezierza Wielkopolskiego, za艣 geomorfologicznie nale偶y do Wysoczyzny Kujawskiej, a 艣ci艣lej do podjednostki okre艣lanej mianem R贸wniny Kujawskiej. W krajobrazie R贸wniny dominuje morena denna p艂aska urozmaicona drobnymi zag艂臋bieniami wytopiskowymi typu oczka lub podmok艂ymi zakl臋s艂o艣ciami.
P艂aski charakter krajobrazu urozmaicaj膮 niewielkie pag贸rki morenowe w rejonie wsi Borucin w po艂udniowej cz臋艣ci gminy oraz dolina Kana艂u Bachorze, gdzie kana艂 stanowi naturaln膮 i administracyjna p贸艂nocn膮 granic臋 gminy.
Terytorium gminy Osi臋cin le偶y w obszarze zlewni dw贸ch rzek: Odry i Wis艂y, a tak偶e w obszarze zlewni chronionej rzeki G贸rnej Noteci.
Wi臋ksze kompleksy le艣ne znajduj膮 si臋 w rejonie miejscowo艣ci: Osi臋ciny i Samszyce.
OBSZAR I LUDNO艢膯
W grupie gmin wiejskich Osi臋ciny zajmuj膮 powierzchni臋 12.299 ha (123 km2). Jej siedzib膮 jest wie艣 Osi臋ciny. Wiod膮c膮 funkcj膮 gminy wiejskiej Osi臋ciny jest rolnictwo. Sie膰 osadnicz膮 gminy tworz膮 33 miejscowo艣ci . Wchodz膮 one w sk艂ad 31 so艂ectw. Sie膰 osadnicz膮 gminy Osi臋ciny nale偶y uzna膰 za skoncentrowan膮. Fakt skupienia mieszka艅c贸w jest bardzo korzystny, poniewa偶 u艂atwia wyposa偶enie wsi w infrastruktur臋 techniczn膮 i powoduje zwi臋kszenie dost臋pno艣ci do obiekt贸w infrastruktury spo艂ecznej, co wp艂ywa na popraw臋 jako艣ci 偶ycia mieszka艅c贸w. Gmina Osi臋ciny pod wzgl臋dem liczby ludno艣ci nale偶y do najwi臋kszych gmin wiejskich powiatu radziejowskiego.
KOMUNIKACJA
Gmina Osi臋ciny powi膮zana jest z zewn臋trznym uk艂adem systemu komunikacji powiatowej za po艣rednictwem sieci dr贸g: krajowej, wojew贸dzkiej, powiatowych a tak偶e gminnych. Droga krajowa numer 62 Inowroc艂aw – Radziej贸w - Brze艣膰 Kuj – P艂ock stanowi po艂膮czenia ponadlokalne i mi臋dzyregionalne wojew贸dztwa Kujawsko-Pomorskiego z wojew贸dztwem mazowieckim. Natomiast droga wojew贸dzka numer 267 Ujma Du偶a – Osi臋ciny – Piotrk贸w Kuj. w uk艂adzie komunikacji wewn臋trznej wojew贸dztwa ma istotne znaczenie, gdy偶 daje po艂膮czenia mi臋dzygminne i mi臋dzypowiatowe. Drogi powiatowe na obszarze gminy posiadaj膮 nawierzchni臋 utwardzon膮 i zaliczane s膮 do V klasy technicznej. W sieci komunikacji drogowej pe艂ni膮 rol臋 powi膮za艅 z s膮siednimi gminami oraz wojew贸dzkim uk艂adem komunikacyjnym. Drogi gminne pe艂ni膮 wewn臋trzn膮 sie膰 komunikacyjn膮. W przewadze posiadaj膮 nawierzchni臋 gruntow膮, a jedynie niekt贸re odcinki posiadaj膮 nawierzchni臋 ulepszon膮. Na og贸艂 nie spe艂niaj膮 wymog贸w technicznych szczeg贸lnie w przypadku parametr贸w szeroko艣ci jezdni, poboczy i 艂uk贸w pionowych i poziomych. W przysz艂o艣ci ranga dr贸g gminnych b臋dzie wzrasta艂a nale偶y wi臋c d膮偶y膰 do ich budowy w spos贸b odpowiadaj膮cy wymaganiom normatywom jakie ustalone s膮 dla dr贸g publicznych. Na terenie gminy wyst臋puj膮 drogi wewn臋trzne tzw. dojazdowe. Powsta艂y one jako element towarzysz膮cy zabudowie mieszkalnej i siedliskowej oraz rozwijaj膮cej si臋 infrastruktury wsi. Istniej膮cy uk艂ad komunikacyjny wystarcza do obs艂ugi terenu gminy zar贸wno w uk艂adzie wewn臋trznym jak i zewn臋trznym. Podstawowym 艣rodkiem komunikacji zbiorowej jest og贸lnodost臋pna PKS z dworcem autobusowym we wsi Osi臋ciny. Transport towarowy na obszarze gminy realizowany jest w oparciu pojazdy samochodowe. Za zaplecza technicznego na terenie gminy funkcjonuj膮: 2 stacje paliw- z kt贸rych jedna zlokalizowana jest w Osi臋cinach Krzy偶贸wki, w rejonie skrzy偶owania drogi krajowej z wojew贸dzk膮; druga stacja paliw zlokalizowana jest we wsi Osi臋ciny, stacja obs艂ugi pojazd贸w mieszcz膮ca si臋 we wsi Osi臋ciny na terenie Sp贸艂dzielni Us艂ugowo-Wytw贸rczej “ROLMECH”. Stacja wyposa偶ona jest w urz膮dzenie diagnostyczne do bada艅 kontrolnych pojazd贸w. Opr贸cz wspomnianej stacji na terenie gminy i wsi dzia艂alno艣膰 naprawcz膮 pojazd贸w mechanicznych prowadz膮 prywatne warsztaty.
OG脫LNA CHARAKTERYSTYKA 艢RODOWISKA
Prawid艂owa realizacja polityki ekorozwoju wi膮偶e si臋 z pe艂nym respektowaniem zasad ochrony 艣rodowiska oraz optymalnym wykorzystaniem jego zasob贸w. W 艣wietle tego 艣rodowisko przyrodnicze jest podstawow膮 determinant膮 gospodarczej dzia艂alno艣ci cz艂owieka oraz staje si臋 g艂贸wnym wyznacznikiem kierunk贸w rozwoju ekonomicznego i spo艂ecznego. W zwi膮zku z tym uwarunkowania przyrodnicze gminy, rozumiane jako zesp贸艂 czynnik贸w naturalnych z udzia艂em element贸w antropogenicznych, wymagaj膮 jednoznacznej identyfikacji. Ich znajomo艣膰 daje podstaw臋 do okre艣lenia optymalnych rozwi膮za艅 gospodarczych oraz kszta艂towanie prawid艂owych struktur przyrodniczo-przestrzennych. Szeroko rozumiane zasoby 艣rodowiska, wyst臋puj膮ce konflikty, bariery i zagro偶enia, stanowi膮 baz臋 umo偶liwiaj膮c膮 rozpoznanie istniej膮cych problem贸w oraz zjawisk rzutuj膮cych na mo偶liwo艣ci rozwoju gminy.
ZASOBY 艢RODOWISKA
Podstawowym zasobem decyduj膮cym o gospodarczym sposobie wykorzystania przestrzeni przyrodniczej gminy, s膮 gleby. Ich geneza jest zwi膮zana z utworami najm艂odszymi obejmuj膮cymi okres plejstoce艅ski i holocen. Pod艂o偶e, na kt贸rym wytworzy艂y si臋 gleby, stanowi膮 utwory zwi膮zane z bezodp艂ywowymi r贸wninami zastoiskowymi. W dominuj膮cej cz臋艣ci s膮 to czarne ziemie, zalegaj膮ce du偶ymi p艂atami na przewa偶aj膮cej cz臋艣ci obszaru gminy. Znaczn膮 powierzchni臋 zajmuj膮 r贸wnie偶 gleby p艂owe, zwi膮zane genetycznie z pod艂o偶em gliniastym. Zar贸wno czarne ziemie jak i gleby p艂owe tworz膮 kompleksy o najwy偶szych klasach bonitacyjnych (I-IVb) i najbardziej przydatne do produkcji rolnej. Zasadnicze rysy rze藕by powierzchni zosta艂y ukszta艂towane w okresie glacjalym. W przewa偶aj膮cej cz臋艣ci obszar gminy zajmuje p艂aska r贸wnina w贸d zastoiskowych. Niewielkie o偶ywienie w orografii terenu wprowadzaj膮 formy negatywne wykszta艂cone w postaci rynny (doliny) Kana艂u Bachorze oraz ci膮gu r贸偶nopowierzchniowych zag艂臋bie艅 wyst臋puj膮cych na odcinku pomi臋dzy Osi臋cinami, a Szalonkami. Lokalnie, zw艂aszcza w po艂udniowo-wschodniej cz臋艣ci gminy wyst臋puj膮 niewielkie pag贸rki, tworz膮ce charakterystyczne p艂askie piaszczyste czapy, zalegaj膮ce na glinach morenowych. Na obszarze gminy Osi臋ciny brak jest udokumentowanych i znacz膮cych z艂贸偶 surowc贸w naturalnych. Mo偶na jedynie wspomnie膰 o zasobach w臋gla brunatnego, kt贸rego z艂o偶a nie s膮 jeszcze dok艂adnie okre艣lone. Bior膮c pod uwag臋 rolnicz膮 funkcj臋 gminy oraz wyst臋powanie na przewa偶aj膮cej cz臋艣ci jej obszaru gleb o najwy偶szych klasach bonitacyjnych, trudno przypuszcza膰 aby eksploatacja w臋gla brunatnego by艂a kiedykolwiek mo偶liwa. W zwi膮zku z tym, bez wzgl臋du na to jaka jest wielko艣膰 z艂贸偶 w臋gla, nale偶y jego zasoby traktowa膰 jako walor nieu偶yteczny. Cech膮 charakterystyczn膮 systemu hydrograficznego gminy jest ub贸stwo w贸d powierzchniowych. G艂贸wnym ciekiem jest Kana艂 G艂uszy艅ski odwadniaj膮cy centraln膮 i po艂udniow膮 cz臋艣膰 gminy. P贸艂nocne fragmenty, le偶膮ce w obr臋bie dorzecza Odry, odwadniane s膮 przez Kana艂 Bachorze. Brak jest wi臋kszych zbiornik贸w w贸d otwartych. Niewiele jest r贸wnie偶 staw贸w i oczek wodnych.
Innym niekorzystnym zjawiskiem klimatycznym wyst臋puj膮cym na obszarze gminy s膮 wiatry. Brak naturalnych przeszk贸d w postaci rze藕by terenu, las贸w itp., sprzyja swobodnym ruchom mas powietrza, silne wiatry cz臋sto pojawiaj膮 si臋 w okresie wiosennym. Towarzyszy im z regu艂y zjawisko erozji eolicznej, powoduj膮ce wywiewanie najwarto艣ciowszych cz膮stek glebowych. Oczywi艣cie przyspieszeniu ulega r贸wnie偶 proces parowania, prowadz膮c do nadmiernego cz臋sta przesuszenia gleby.
WALORY 艢RODOWISKA
Gmina Osi臋ciny po艂o偶ona jest na obszarze historycznej Ziemi Kujawskiej, stanowi膮cej kolebk臋 polskiej pa艅stwowo艣ci. Jest to rejon, gdzie osadnictwo datuje si臋 od wielu stuleci, a jego najstarsze 艣lady si臋gaj膮 okresu sprzed 5000-7000 lat. Fakt ten zadecydowa艂, 偶e 艣rodowisko przyrodnicze by艂o intensywnie wykorzystywane dla cel贸w gospodarczych. Silna antropopresja, trwaj膮ca zw艂aszcza przez okres ostatnich pi臋ciu wiek贸w, doprowadzi艂a do g艂臋bokich zmian ilo艣ciowych i jako艣ciowych 艣rodowiska. Praktycznej likwidacji uleg艂y lasy. Przeprowadzone na szerok膮 skale prace melioracyjne doprowadzi艂y do zaniku zdecydowanej wi臋kszo艣ci w贸d powierzchniowych. Aktualnie pozosta艂y nieliczne naturalne zbiorniki o silnie obni偶onym zwierciadle wody, cz臋sto ca艂kowicie poro艣ni臋te ro艣linno艣ci膮 wodn膮. Wyra藕ne akcenty przyrodniczo-krajobrazowe tworz膮 zespo艂y ro艣linno艣ci przyzagrodowej. Rozproszona zabudowa wiejska wraz z towarzysz膮c膮 jej obudow膮 przyrodnicz膮 tworz膮 charakterystyczny krajobraz rolniczy o cz臋sto antropgenicznej strukturze. Do niew膮tpliwych walor贸w przyrodniczych gminy Osi臋ciny zaliczy膰 mo偶na r贸wnie偶 lasy. Tworz膮 one trzy niewielkie kompleksy po艂o偶one w rejonach wsi: Osi臋ciny, Samszyce i Borucin. Og贸艂em zajmuj膮 powierzchni臋 ca 613 ha., co stanowi 5% obszaru gminy. Obejmuj膮 siedliska gr膮dowe oraz lasu mieszanego. Obecny sk艂ad gatunkowy jest antropogenicznie przebudowany. Stosunkowo znaczny jest udzia艂 sosny i brzozy. D臋by oraz inne gatunki li艣ciaste charakterystyczne dla wspomnianych siedlisk stanowi膮 jedynie domieszk臋. Szczeg贸lny walor las贸w polega na ich funkcji przyrodniczej. Dotyczy to w szczeg贸lno艣ci ich roli jako regulatora stosunk贸w wodnych. Wprawdzie stosunkowo niedu偶a powierzchnia las贸w powoduje, 偶e nie maj膮 one decyduj膮cego wp艂ywu na og贸lny bilans wodny gminy. Jednak w przypadku zlewni cz膮stkowych, w obr臋bie kt贸rych znajduj膮 si臋 kompleksy le艣ne, ich znaczenie dla stosunk贸w wodnych jest oczywiste.
OBSZARY 艢RODOWISKA PODLEGAJ膭CE OCHRONIE
Lasy na terenie gminy, administrowane przez Nadle艣nictwo W艂oc艂awek, zosta艂y w艂膮czone w sk艂ad tzw. promocyjnego kompleksu le艣nego. Powinno to przyczyni膰 si臋 do zwi臋kszenia praktycznej ochrony las贸w, ich przebudowy gatunkowej oraz zwi臋kszenia powierzchni. Jest to szczeg贸lnie wa偶ne poniewa偶, jak wspomniano wcze艣niej, gmina charakteryzuje si臋 bardzo niskim wska藕nikiem lesisto艣ci. Wa偶n膮 funkcj膮 w systemie chronionych obiekt贸w przyrodniczych pe艂ni膮 dawne parki dworskie. Aktualnie na terenie gminy jest 9 park贸w w miejscowo艣ciach: Borucinek, Borucin, Jarantowice, Ko艣cielna Wie艣, Krotoszyn, Latkowo, Osi臋ciny, Szalonki, P贸艂kownikowo, Pocierzyn. S膮 to w zdecydowanej wi臋kszo艣ci obiekty zaniedbane i zniszczone. Mimo to stanowi膮, jednak w dalszym ci膮gu wa偶ne enklawy przyrodnicze o stosunkowo bogatym sk艂adzie florystycznym. S膮 ostoj膮 dla licznej fauny. Stanowi膮 r贸wnie偶 istotne elementy systemu ekologicznego gminy. Wobec niskiego poziomu lesisto艣ci gminy, du偶e znaczenie maj膮 kompleksy ro艣linne tworzone przez zadrzewianie w 艣r贸dpolne, przydro偶ne itp. Pe艂ni膮 one wieloraki funkcje przyrodnicze i ochronne. Z tego te偶 powodu powinny by膰 traktowane jako jeden z walor贸w zas艂uguj膮cych na uwag臋 i ochron臋. Bardzo istotnym sk艂adnikiem (walorem) 艣rodowiska przyrodniczego s膮 obszary podmok艂e. Tworz膮 je zar贸wno 艂膮ki i jak kompleksy 艂膮kowo-bagienne oraz drobne mokrad艂a. 艁膮cznie obszary podmok艂e zajmuj膮 ca 325 ha, co stanowi 2,6% powierzchni gminy. Ich rola w 艣rodowisku przyrodniczym jest szczeg贸lnie istotna, poniewa偶 tworz膮 tzw. hydrotopy, b臋d膮ce regulatorami stosunk贸w wodnych oraz podstawowymi elementami systemu ekologicznego gminy Osi臋ciny. Dodatkowo ich znaczenie podnosi fakt, 偶e analizowany teren le偶y w obszarze wododzia艂owym Wis艂y i Odry oraz obszarze 藕r贸dliskowym Zg艂owi膮czki i Kana艂u Bachorze. Istnienie obszar贸w podmok艂ych zabezpiecza elementarne warunki egzystencji dla 艣rodowiska biotycznego oraz funkcjonowanie systemu ekologicznego gminy. Obszary podmok艂e, poprzez sw贸j reguluj膮cy wp艂yw na stosunki wodne, umo偶liwiaj膮 efektywniejsze wykorzystanie naturalnej zasobno艣ci gleby. Wp艂yw ten jest szczeg贸lnie widoczny na obszarach rolnych s膮siaduj膮cych bezpo艣rednio z podmok艂o艣ciami. Zasilanie podsi臋kowe pozwala na utrzymanie wegetacji nawet w okresach nasilonej suszy glebowej. Na terenie gminy Osi臋ciny mo偶na wyodr臋bni膰 trzy g艂贸wne kompleksy obszar贸w podmok艂ych. Pierwszy zwi膮zany jest przestrzennie z dolin膮 Kana艂u Bachorze. Drugi tworzy ci膮g r贸偶nopowierzchniowych przeg艂臋bie艅 terenowych wype艂nionych osadami organogenicznymi o silnym nawodnieniu, po艂o偶ony w s膮siedztwie wsi: Wola Skarbkowa, P贸艂kownikowo i Nag贸rki. Trzeci rejon wyst臋powania obszar贸w podmok艂ych obejmuje po艂udniowe fragmenty gminy le偶膮ce w obr臋bie wsi: Samszyce, Powa艂kowice i Borucin. Stosunkowo du偶e znaczenie dla stosunk贸w i 艣rodowiska posiadaj膮 drobne formy morfologiczne wykszta艂cone w postaci niewielkich zag艂臋bie艅 wype艂nionych nawodnion膮 materi膮 organiczn膮. Ich funkcja podobna jest do du偶ych obszar贸w podmok艂ych, z tym 偶e oddzia艂ywanie ograniczone do znacznie mniejszej powierzchni. Z powodzeniem jednak pe艂ni膮 rol臋 lokalnych regulator贸w stosunk贸w wodnych jak r贸wnie偶 swoistych filtr贸w ekologicznych dla w贸d gruntowych. Stanowi膮 r贸wnie偶 w臋z艂y wymiany energii i materii w 艂a艅cuchu strukturalnym systemu ekologicznego gminy. Wa偶nym elementem systemu ekologicznego gminy jest dolina Kana艂u Bachorze. Ciek ten stanowi o艣 regionalnego korytarza ekologicznego 艂膮cz膮cego system przyrodniczy doliny Wis艂y i Jeziora Gop艂a.
ZAGRO呕ENIA 艢RODOWISKA
Zagro偶enia 艣rodowiska naturalnego wyst臋puj膮ce na obszarze gminy Osi臋ciny, maj膮 przede wszystkim charakter antropogeniczny. S膮 one efektem gospodarczej dzia艂alno艣ci cz艂owieka i zwi膮zanej z ni膮 struktur膮 u偶ytkowania 艣rodowiska oraz jego zasob贸w. Zmiany i przekszta艂cenia 艣rodowiska prowadzone przez cz艂owieka doprowadzi艂y do uruchomienia negatywnych proces贸w i zjawisk, kt贸re wsp贸lnie z czynnikami naturalnymi stwarzaj膮 powa偶ne problemy natury ekonomicznej. Czynniki te sk艂adaj膮 si臋 na wa偶ny element uwarunkowa艅 decyduj膮cych o mo偶liwo艣ci optymalnego wykorzystania naturalnych walor贸w gminy. Intensywna, o stosunkowo wysokiej kulturze, gospodarka rolna gminy, niesie za sob膮 zagro偶enia dla 艣rodowiska wodnego. Wi膮偶膮 si臋 one g艂贸wnie ze stosowaniem chemicznych 艣rodk贸w ochrony ro艣li oraz nawo偶eniem mineralnym. Stosowane dawki herbicyd贸w i nawoz贸w mineralnych s膮 tylko cz臋艣ciowo przyswajane przez gleby i ro艣liny. Reszta, wobec braku ekologicznych stref buforowych, kt贸re absorbowa艂yby niewykorzystane nawozy, przedostaje si臋 do w贸d gruntowych oraz powierzchniowych, powoduj膮c ich zanieczyszczenie oraz eutrofizacj臋. Nale偶y tutaj zaznaczy膰, 偶e przewa偶aj膮c膮 cz臋艣膰 gminy stanowi obszar bezpo艣redniej zlewni J. G艂uszy艅skiego. Poci膮ga to za sob膮 negatywne skutki dla tego zbiornika. Bogate w biogenny i silne zanieczyszczone wody powierzchniowe sp艂ywaj膮ce do jeziora z obszaru gminy, przyczyniaj膮 si臋 do intensyfikacji procesu eutrofizacji i pogorszenia jako艣ci jego w贸d. Oczywi艣cie problem powy偶szy dotyczy r贸wnie偶 wszystkich oczek wodnych, staw贸w i jezior znajduj膮cych si臋 w obr臋bie granic administracyjnych gminy. Aktualnie s膮 to zbiorniki silnie zanieczyszczone, zawieraj膮ce du偶y 艂adunek substancji biogennych oraz silnie zaro艣ni臋te. Sta艂y deficyt w贸d opadowych oraz intensywna produkcja ro艣linna, powoduj膮 systematyczne obni偶enie si臋 zwierciad艂a wody co w konsekwencji prowadzi do ich zaniku. Powa偶nym zagro偶eniem dla w贸d podziemnych i powierzchniowych jest nieuregulowana gospodarka wodno-艣ciekowa. Zwodoci膮gowanie wszystkich wsi, przy jednoczesnym braku mo偶liwo艣ci utylizacji powsta艂ych 艣ciek贸w, prowadzi do tego, 偶e s膮 one zrzucane w stanie surowym bezpo艣redni do gruntu. Powoduje to, 偶e przy istniej膮cej strukturze zabudowy wsi, charakteryzuj膮cej si臋 du偶ym rozproszeniem zanieczyszczenia maj膮 charakter obszarowy. Mo偶na szacowa膰, 偶e w skali rocznej do grunt贸w i w贸d powierzchniowych dostaje si臋 ca 15 tys. m3 nie oczyszczonych 艣ciek贸w bytowych. Podstawowym zagro偶eniem jest zjawisko niedoboru wody w glebie. Najog贸lniej bior膮c jego mechanizm wi膮偶e si臋 ze struktur膮 geologiczn膮 pod艂o偶a glebowego, wysoko艣ci膮 opad贸w atmosferycznych oraz zapotrzebowaniem ro艣lin uprawnych na wod臋 w okresie wegetacyjnym. Brak naturalnych barier ochronnych w postaci las贸w i wi臋kszych skupisk wysokiej ro艣linno艣ci 艣r贸dpolnej powoduje, 偶e na obszarze gminy wyst臋puje r贸wnie偶 zagro偶eni erozj膮 eoliczn膮. Du偶e kompleksy p贸l pozbawione ro艣linno艣ci s膮 zw艂aszcza w okresie wiosennym nara偶one na negatywne dzia艂anie tego zjawiska. Jego degraduj膮cy wp艂yw prowadzi do wyja艂owienia gleby poprzez utrat臋 najwarto艣ciowszych cz膮stek organicznych mineralnych, kt贸re s膮 wywiewane przez wiatr. Zjawisko to przybiera niekiedy charakter 偶ywio艂owy. W贸wczas to przy silnym wysuszeniu wierzchnich warstw gleby oraz braku pokrywy ro艣linnej nast臋puje intensywne wywiewanie drobnych frakcji glebowych co przyczynia si臋 w du偶ym stopniu do post臋puj膮cej degradacji gleb na obszarze gminy Osi臋ciny.
STAN INFRASTRUKTURY SPO艁ECZNEJ
Infrastruktura spo艂eczna w gminie Osi臋ciny reprezentowana jest przez kilka dziedzin bran偶owych, dotycz膮cych dzia艂alno艣ci publicznej na rzecz mieszka艅c贸w gminy. Opiek臋 zdrowotn膮 w gminie dla mieszka艅c贸w pe艂ni prywatny O艣rodek Zdrowia we wsi Osi臋ciny. Lekarze w nim zatrudnieni 艣wiadcz膮 us艂ugi medyczne w zakresie porad i leczenia og贸lnego, pediatrycznego i stomatologicznego. W strukturze zatrudnienia w O艣rodku Zdrowia 3 lekarzy tj. pediatra i lekarze og贸lni s膮 na pe艂nym etacie. Na terenie gminy znajduj膮 si臋 trzy apteki z du偶ym asortymentem lek贸w. Mieszka艅cy gminy korzystaj膮 r贸wnie偶 z porad lekarzy specjalist贸w w Radziejowie, W艂oc艂awku, Toruniu i Bydgoszczy, a nawet poza granicami wojew贸dztwa Kujawsko-pomorskiego. W gminie Osi臋ciny edukacj臋 dzieci prowadz膮 szko艂y podstawowe oraz gimnazjum. Sie膰 szk贸艂 podstawowych o charakterze publicznym jest korzystna i w pe艂ni zaspakaja rejonizacj臋 wiejska. Na terenie gminy funkcjonuj膮 4 szko艂y podstawowe 6-klasowe zlokalizowane w miejscowo艣ciach: Osi臋ciny, Wola Skarbkowa, Ko艣cielna Wie艣, Pocierzyn oraz Gimnazjum w Osi臋cinach. Ponadto we wsi Osi臋ciny znajduje si臋 przedszkole, skupiaj膮ce dzieci od 3 do 6 lat. 臋艂臋贸W dziedzinie kultury, gmina posiada dobry poziom us艂ug w tym zakresie. We wsi Osi臋ciny znajduje si臋 Gminny O艣rodek Kultury wdra偶aj膮cy i doskonal膮cy, a nawet inspiruj膮cy dzieci i m艂odzie偶 o r贸偶nych zainteresowaniach do rozwoju dzia艂a艅 w zakresie kultury, sportu i folkloru. R贸wnie偶 na terenie gminy we wsiach: Ko艣cielna Wie艣, S臋czkowo, Be艂szewo, Powa艂kowice, Krotoszyn, Borucin, Borucinek, Konary, Os艂onki, Zagajewice czynne s膮 艣wietlice wiejskie dla dzieci i m艂odzie偶y wiejskiej. Czytelnictwo w gminie upowszechniane jest przez Gminn膮 Bibliotek臋 Publiczn膮 w Osi臋cinach oraz fili臋 w Ko艣cielnej Wsi, a tak偶e przyszkolne biblioteki. W bibliotekach znajduje si臋 ksi臋gozbi贸r licz膮cy 41.092 wolumin贸w, co daje wska藕nik 489,3 ksi膮偶ek na 100 mieszka艅c贸w. Og贸lnie w gminie z ksi臋gozbior贸w bibliotek korzysta 1237 czytelnik贸w,co daje wska藕nik 14,7% na 100 mieszka艅c贸w. Liczba wypo偶yczonych ksi膮偶ek na 100 mieszka艅c贸w wynosi 447,38wol., natomiast roczna liczba wypo偶ycze艅 to 37.571 wolumin贸w. W bibliotece tak偶e wypo偶yczane s膮 czasopisma, w skali roku jest to liczba 9.212 szt. Por贸wnuj膮c czytelnictwo w gminie Osi臋ciny z gminami wiejskimi powiatu radziejowskiego mo偶na stwierdzi膰 jest ono na do艣膰 wysokim poziomie. Przeci臋tna dzienna odwiedzin w plac贸wkach to 60,18. 艁膮cznie w 2006 r. biblioteki odwiedzi艂o 13.842 osoby. Udzielono 7.462 informacje. Plac贸wki by艂y czynne przez 230 dni w roku. W gminie Osi臋ciny w 2000 r. w zasobach mieszkaniowych zamieszka艂ych znajdowa艂o si臋 2414 mieszka艅 o og贸lnej powierzchni 172 223 m2 i 8813 izbach. Przeci臋tna powierzchnia u偶ytkowa mieszkania wynosi艂a 71,3 m2. Na jedno mieszkanie przypada艂o 3,5 osoby, co daje wska藕nik na 0,95 osoby jedn膮 izb臋. Przedstawione wy偶ej wska藕niki gminy Osi臋ciny s膮 korzystniejsze od 艣rednich dla gmin powiatu radziejowskiego, gdzie powierzchnia jednego mieszkania wynosi艂a 70,3 m2, a na jedn膮 izb臋 przypada艂o 1,03 osoby. Czytelnictwo w gminie obs艂ugiwane jest przez gminn膮 bibliotek臋 w Osi臋cinach oraz fili臋 w Ko艣cielnej Wsi, a tak偶e przyszkolne biblioteki. W bibliotekach znajduje si臋 ksi臋gozbi贸r licz膮cy 36 200 wolumin贸w, co daje wska藕nik 4 300 wolumin贸w na 1000 mieszka艅c贸w. Og贸lnie w gminie z ksi臋gozbioru bibliotek korzysta 1200 czytelnik贸w. Wypo偶yczenia na jednego czytelnika wnosz膮 oko艂o 30 ksi膮偶ek, a og贸lna roczna liczba wypo偶ycze艅 wynosi oko艂o 36000 wolumin贸w. Por贸wnuj膮c czytelnictwo w gminie Osi臋ciny z gminami wiejskimi powiatu radziejowskiego mo偶na stwierdzi膰 jest ono na do艣膰 wysokim poziomie (艣rednia roczna wolumin贸w na jednego czytelnika w gminach wiejskich powiatu radziejowskiego wynosi 23,4).
INFRASTRUKTURA TECHNICZNA
Gospodarka 艣ciekowa
Mieszka艅cy gminy wytwarzaj膮 rocznie ca 140 tys. m3 艣ciek贸w, z czego ca 55 tys. oczyszczanych jest w mechaniczno-biologicznych oczyszczalniach 艣ciek贸w.
Miejscowo艣ci膮 wyposa偶on膮 w zbiorow膮 kanalizacj臋 sanitarn膮 jest wie艣 Osi臋ciny z mechaniczno-biologiczn膮 oczyszczalni膮 艣ciek贸w typu “BIOBLOK MU 200A” o przepustowo艣ci 200 m3/d. Ponadto w Zak艂adzie Rolnym istnieje mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia 艣ciek贸w dzia艂aj膮ca na zasadzie z艂o偶a biologicznego o przepustowo艣ci 11,0 tys. m3/rok.
Pozosta艂e posesje na obszarze gminy problem odprowadzania 艣ciek贸w rozwi膮za艂y na w艂asnych dzia艂kach wpuszczaj膮c w grunt lub gromadz膮c w zbiornikach bezodp艂ywowych.
Istnieje konieczno艣膰 wybudowania punktu zlewnego na terenie gminnej oczyszczalni w Osi臋cinach; do kt贸rego mog艂yby by膰 dowo偶one 艣cieki z terenu gmin; jak r贸wnie偶 III stopnia oczyszczania tj. usuwania zwi膮zk贸w biologicznych.
Zaopatrzenie w wod臋
D艂ugo艣膰 sieci wodoci膮gowej w gminie wynosi 211,8 km, a ilo艣膰 pod艂膮cze艅 wprowadzaj膮cych do budynk贸w mieszkalnych wynosi 1644 punkty 100% mieszka艅c贸w gminy zaopatruje si臋 w wod臋 z gminnych uj臋膰 wody w Osi臋cinach, Ko艣cielnej Wsi, W艂odzimierce, Latkowie.
艢rodkowa cz臋艣膰 gminy zaopatrywana jest z uj臋cia wody w Osi臋cinach. Wodoci膮g pracuje w uk艂adzie dwustopniowego pompowania wody i zaopatruje so艂ectwa: Osi臋ciny, Osi臋ciny Karolin, Osi臋ciny Zagaj. So艂ectwa: Jarantowice, Borucin, Borucinek, Samszyce, Powa艂kowice po艂o偶one w po艂udniowej cz臋艣ci gminy zaopatrywane s膮 w wod臋 z uj臋cia w Latkowie. Wodoci膮g pracuje w uk艂adzie dwustopniowego pompowania wody.
Uj臋ciem gminnym o najwi臋kszych zasobach obs艂uguj膮cym 70% so艂ectw jest uj臋cie wody Ko艣cielna Wie艣; W艂odzimierka. Wodoci膮g ten pracuje w uk艂adzie dwustopniowego pompowania wody i zaopatruje so艂ectwa: Ko艣cielna Wie艣, Witoldowo, Pilichowo, Be艂szewo Wie艣, Be艂szewo Kolonia, Bilno, Ujma Ma艂a, Nag贸rki, Ruszki, Zieli艅sk, Pocierzyn, Bodzan贸wek, Szalonki, Bart艂omiejowice, Krotoszyn, Zagajewice, Os艂onki, Zbl臋g, Wola Skarbkowa, 呕akowice, Lekarzewice, Leonowo, S臋czkowo.
Zasoby wody zatwierdzone dla trzech gminnych uj臋膰 wykorzystane s膮 w ca 56%, co 艣wiadczy o tym, 偶e istniej膮ce uj臋cia nie tylko zabezpieczaj膮 potrzeby gminy w zakresie zaopatrzenia w wod臋 ale r贸wnie偶 daj膮 mo偶liwo艣膰 ich rozbudowy.
Zaopatrzenie w ciep艂o
Zaopatrzenie gminy w ciep艂o oparte jest na indywidualnych 藕r贸d艂ach ciep艂a i kot艂owniach zak艂adowych. S膮 to w przewa偶aj膮cej cz臋艣ci kot艂ownie opalane w臋glem lub koksem i ogrzewaj膮ce zak艂ady produkcyjne, urz臋dy, szko艂y i budynki mieszkalne. Indywidualne 藕r贸d艂a ciep艂a i kot艂ownie zak艂adowe emituj膮ce do atmosfery SO2, NO2 i CO w ilo艣ciach, kt贸re dla pojedynczego pieca czy kuchni wydaj膮 si臋 znikomo ma艂e, ale s膮 jednak uci膮偶liwe ze wzgl臋du na bezpo艣rednio艣膰 oddzia艂ywania.
Zaopatrzenie w energi臋 elektryczn膮
Gmina Osi臋ciny zasilana jest w energi臋 elektryczn膮 z dw贸ch g艂贸wnych punkt贸w zasilania (GPZ 110/15 kV) zlokalizowanych na terenach s膮siednich gmin (Lubraniec, Piotrk贸w Kuj). Sie膰 zasilaj膮ca i rozdzielcza 艣redniego napi臋cia pracuje na napi臋ciu 15 kV. Pod wzgl臋dem konfiguracji ma uk艂ad linii magistralnych z mo偶liwo艣ci膮 drugostronnego zasilania. Linie energetyczne s膮 typu napowietrznych. Przez teren gminy przebiegaj膮 dwie magistralne linie energetyczne:
GPZ Piotrk贸w Kujawski – Walentynowo – Morzyce – P艣cinno – Jarantowice – B膮dkowo (AFL 70),
GPZ Lubraniec – Cukrownia Brze艣膰 Kujawski (AFL 70).
Sie膰 rozdzielcz膮 15 kV stanowi膮 odchodz膮ce promieniowo od linii magistralnych jako odga艂臋zienia, linie napowietrzne AFL – 35 i 25 mm2 do stacji transformatorowych 15/0,4 kV napowietrznych s艂upowych. Obecnie wszystkie stacje s膮 zasilane jednostronnie.
Stan techniczny elektroenergetycznej sieci rozdzielczej 艣redniego napi臋cia jest zr贸偶nicowany. Linia napowietrzna magistralna 15 kV wychodz膮ca z GPZ Piotrk贸w Kuj w kierunku B膮dkowa ma powy偶ej 100 km d艂ugo艣ci. Zaleca si臋 aby 艂膮czna d艂ugo艣膰 linii 艣redniego napi臋cia wychodz膮cej ze stacji GPZ 110/15 kV przypadaj膮cej na jeden wy艂膮cznik nie by艂a wi臋ksza ni偶 20-30 km (dopuszczalna 50 km). Optymalny obszar zasilania z GPZ 110/15 kV nie pokrywa ca艂ego terenu gminy Osi臋ciny. W celu uzupe艂nienia deficytu energetycznego gminy wymagana jest modernizacja linii energetycznych 艣redniego napi臋cia oraz budowa nowych GPZ 110/15 kV na obszarach gmin 艣rednich (Radziej贸w, B膮dkowo) oraz budowa linii 110 kV zasilaj膮cych GPZ Lubraniec, Radziej贸w, B膮dkowo.
Gospodarka odpadami sta艂ymi Gminne wysypisko 艣mieci zlokalizowane jest na nieu偶ytku o powierzchni 2,05 [ha] we wsi Borucin. Pojemno艣膰 wysypiska wynosi 46 tys. m3. wysypisko oddane zosta艂o do u偶ytku w 1991 r. i do tej pory nagromadzonych jest na jego terenie ca 10 000 m3 odpad贸w (ca 20%). Analizuj膮c powy偶sze dane mo偶na za艂o偶y膰 eksploatacji wysypiska wyniesie oko艂o 20 lat, tzn. 偶e zabezpieczy ono potrzeby gminy do 2010 r.
GOSPODARKA
Pod wzgl臋dem gospodarczym gminy wiejskie wojew贸dztwa kujawsko-pomorskiego, jak i powiatu radziejowskiego cechuje produkcja rolna oraz indywidualna i publiczna dzia艂alno艣膰 gospodarcza. Na terenie gminy Osi臋ciny wed艂ug systemu REGON w 1998 r. zarejestrowanych by艂o 489 podmiot贸w gospodarczych, z tego a偶 474 podmioty sektora prywatnego. W 2000 r. na terenie gminy dzia艂a艂y ju偶 602 podmioty gospodarcze. W latach 1998-2000 dynamika rozwoju przedsi臋biorczo艣ci wynosi艂a 123,1%, a wzrost liczby podmiot贸w gospodarczych wzr贸s艂 o 113. W strukturze bran偶owej podmiot贸w gospodarczych dzia艂aj膮cych na terenie gminy, najliczniejsz膮 grup臋 stanowi膮 podmioty prowadz膮ce dzia艂alno艣膰 handlow膮 i naprawy. Jest ich 193 a wi臋c oko艂o 32,1%. Drug膮 grup臋 pod wzgl臋dem liczby podmiot贸w stanowi przemys艂, (obejmuj膮cy sekcje przetw贸rstwa przemys艂owego oraz wytwarzanie i zaopatrzenie w energi臋 elektryczn膮, gaz, wod臋 itp.) skupiaj膮cy 160 podmiot贸w, a wi臋c oko艂o 26,6%. Trzeci膮 grup臋 pod wzgl臋dem liczby podmiot贸w stanowi budownictwo, skupiaj膮ce 52 podmioty co stanowi 8,6% og贸艂u podmiot贸w gospodarczych gminy. Kolejn膮 grup臋 w liczbie 43 (7,1%) tworz膮 podmioty prowadz膮ce inne dzia艂alno艣ci zwi膮zane z prowadzeniem interes贸w (po艣rednictwo finansowe, obs艂ug nieruchomo艣ci) Inne rodzaje dzia艂alno艣ci gospodarczej na terenie gminy to transport, gospodarka magazynowa, 艂膮czno艣膰, hotele i restauracje, ochrona zdrowia itp. W og贸lnej liczbie wszystkich podmiot贸w stanowi膮 one 25,4%. Istotne znaczenie dla zabezpieczenia r贸偶norodnych potrzeb mieszka艅c贸w maj膮 tak偶e us艂ugi administracyjne, bankowe, pocztowe i telekomunikacyjne. Rolnictwo na obszarze gminy Osi臋ciny stanowi jedn膮 z wiod膮cych funkcji. G艂贸wnym czynnikiem warunkuj膮cym rozw贸j rolnictwa jest 艣rodowisko. To ono kszta艂tuje kierunki produkcji ro艣linnej oraz wielko艣膰 pierwotnej produkcji. W grupie element贸w 艣rodowiska szczeg贸lne znaczenie maj膮 gleby, kt贸re tworz膮 g艂贸wne siedlisko wzrostu i rozwoju ro艣lin. Dzi臋ki wyst臋powaniu urodzajnych gleb na obszarze gminy Osi臋ciny, warto艣膰 rolnej produkcji towarowej na tle innych gmin wiejskich powiatu radziejowskiego jest wysoka i plasuje j膮 na pierwszym miejscu w ka偶dej kategorii. Wed艂ug danych ze Spisu Rolnego w 1996 r. wielko艣膰 produkcji towarowej przedstawia艂a si臋 nast臋puj膮co: na 1 pe艂nozatrudnionego – 9862 z艂 (1 miejsce w grupie gmin wiejskich powiatu radziejowskiego), na 1 ha u偶ytk贸w rolnych – 2200 z艂 (1 miejsce w grupie gmin wiejskich powiatu radziejowskiego), na 1 gospodarstwo – 21123 z艂 (2 miejsce w grupie gmin wiejskich powiatu radziejowskiego). Jak wynika z powy偶szych danych gmina Osi臋ciny osi膮ga wy偶sze efekty z produkcji rolnej ni偶 wi臋kszo艣膰 gmin powiatu radziejowskiego. Struktura w艂adania ziemi膮 wed艂ug form w艂asno艣ci wykazuje dominacj臋 sektora prywatnego. Do rolnik贸w indywidualnych nale偶y a偶 80,9% powierzchni u偶ytk贸w rolnych gminy. Dzia艂alno艣膰 produkcyjna prowadzona jest przez 1025 indywidualne gospodarstwa rolne. 艢rednia wielko艣膰 indywidualnego gospodarstwa wynosi 8,7 ha u偶ytk贸w rolnych. Struktura obszarowa indywidualnych gospodarstw rolnych gminy jest zr贸偶nicowana i 艣rednio-korzystna. Ponad 30% og贸lnej liczby gospodarstw w gminie posiada powierzchni臋 powy偶ej 10 ha. S膮 to gospodarstwa, kt贸re stanowi膮 najsilniejsz膮 grup臋 rozwojow膮 zdoln膮 do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej. Generalnie na terenie gminy dominuj膮 indywidualne gospodarstwa rolne o powierzchni 7-10 ha. Na terenie gminy grunty sektora publicznego stanowi膮 11% i nale偶膮 do Agencji W艂asno艣ci Rolnej Skarbu Pa艅stwa-Oddzia艂 Terenowy Warszawa. Przej臋te grunty rolne AWRSP zagospodarowanie poprzez powo艂anie Sp贸艂ki Prawa Handlowego OHZ Osi臋ciny. Celem powo艂anej sp贸艂ki jest hodowla zwierz膮t inwentarskich (byd艂o, trzoda chlewna) polegaj膮ca na doskonaleniu genetycznym populacji gatunkowej. Zadaniem sp贸艂ki jest r贸wnie偶 zaopatrzenie rolnik贸w z terenu gminy, powiatu, wojew贸dztwa i kraju w materia艂 hodowlany o wyselekcjonowanych cechach u偶ytkowych, jako czynnika aktywizuj膮cego i specjalizuj膮cego produkcj臋 rolna. Czynnikami maj膮cym wp艂yw na efektywno艣膰 produkcji rolnej poza uwarunkowaniami przyrodniczymi ma stopie艅 mechanizacji rolnictwa, gdzie najcz臋艣ciej stosowanym miernikiem jest liczba ci膮gnik贸w na 100 ha u偶ytk贸w rolnych. W 1998 r. rolnicy dysponowali ci膮gnikami co daje wska藕nik 8,2 ci膮gnika na 100 ha. Generalnie w produkcji ro艣linnej dominuje pierwotna produkcja, kt贸ra jest wynikiem s艂abo rozwini臋tego przetw贸rstwa rolno-spo偶ywczego, przechowalniczego i ch艂odniczego. Brak ukierunkowania na specjalizacj臋 produkcji rolnej wynika z braku stabilnej polityki rolnej. pa艅stwa. Gospodarka zasobami finansowymi gminy jest jednym z najwa偶niejszych czynnik贸w maj膮cych wp艂yw na tempo rozwoju oraz poziom 偶ycia mieszka艅c贸w, a tak偶e odzwierciedla efektywno艣膰 zarz膮dzania gmin膮. Od wielko艣ci 艣rodk贸w finansowych zale偶y jako艣膰 wykonanych przez w艂adze gminy zada艅 w zakresie zabezpieczenia podstawowych potrzeb spo艂eczno艣ci lokalnej, a prowadzona polityka ma wp艂yw na wzrost zasobno艣ci jej mieszka艅c贸w. Polityka ta uwarunkowana jest stanem zasob贸w infrastruktury spo艂ecznej i technicznej jak r贸wnie偶 trafno艣ci膮 wybor贸w co do kierunku rozwoju gminy. Struktura dochod贸w i wydatk贸w bud偶etowych, ich zmian臋 w czasie determinuj膮 szybko艣膰 proces贸w inwestycyjnych i przeobra偶e艅 spo艂eczno-gospodarczych 艣wiadcz膮cych o przyj臋tych priorytetach gminy. Wyznaczenie kierunk贸w rozwoju i cel贸w strategicznych gminy musz膮 zatem by膰 艣ci艣le powi膮zane z gospodark膮 finansow膮, gdy偶 od tych powi膮za艅 zale偶y realno艣膰 zrealizowania przyj臋tej strategii rozwoju. W zakresie wydatk贸w bud偶etowych najwi臋ksz膮 pozycj臋 zajmuj膮 艣wiadczenia na o艣wiat臋 i wychowanie, kt贸re wynosz膮 66,8% wydatk贸w og贸艂em. Jest to efektem przej臋cia od 1996 r. przez Samorz膮dy Gmin szk贸艂 podstawowych i gimnazjum. Od tego czasu zanotowano znaczny wzrost wydatk贸w gminy na wynagrodzenia, kt贸re kszta艂tuj膮 si臋 w granicach 38,5% w stosunku do wydatk贸w og贸艂em gminy. Drug膮 pozycj臋 co do wielko艣ci wydatk贸w gminy, zajmuje opieka spo艂eczna, na kt贸r膮 przeznacza si臋 oko艂o 13,8% bud偶etu gminy. Jednocze艣nie nale偶y zwr贸ci膰 uwag臋 na niski poziom wydatk贸w inwestycyjnych gminy, kt贸re mimo 偶e wykazuj膮 tendencj臋 zwy偶kow膮, s膮 jednak na poziomie znacznie poni偶ej 20%. W 1998 r. wynios艂y zaledwie 8% wydatk贸w og贸艂em, a w 2000 r. wzros艂y do 15,5%. Jest to zjawisko pozytywne, jakkolwiek jako miernik aktywno艣ci samorz膮du 艣wiadczy o niskim potencjale rozwojowym, co przy jednoczesnym spadku dochod贸w w艂asnych musi budzi膰 zaniepokojenie i mo偶e stanowi膰 istotn膮 barier臋 rozwoju gminy. Dochody w艂asne gminy Osi臋ciny obni偶y艂y si臋 z poziomu 25,3% w 1998 r. do 24,9% w 2000 r. Przyczyn膮 tego stanu s膮 zapewne niekorzystne tendencje w gospodarce, kt贸re skutkuj膮 wzrostem liczby podmiot贸w gospodarczych, ale przy niskich efektach ekonomicznych (brak zysk贸w firm) nie tworz膮 dochod贸w gminy podobnie jak i z艂a koniunktura gospodarcza w obszarze rolnictwa indywidualnego. Brak czytelnej polityki rolnej pa艅stwa, rynk贸w zbytu i przetw贸rstwa rolno-spo偶ywczego, powoduje szerzenie si臋 ub贸stwa rodzin na obszarach wiejskich. Wysoko艣膰 dochod贸w gminy uzyskiwanych z tytu艂u subwencji oraz dotacji jako czynnika niezale偶nego od w艂adz szczebla samorz膮dowego, nie mo偶e by膰 traktowany jako miernik jej aktywno艣ci. W zwi膮zku z tym niezb臋dne jest zwi臋kszenie dochod贸w w艂asno艣ci gminy, oraz udzia艂u we wp艂ywach z podatku dochodowego.
|